Marek Gajowniczek


Żebrak


Puk! Puk!
Do człowieka puka.
Nigdzie indziej nie poszuka,
jeśli choć raz pomoc dostał.
Jego logika jest prosta:
Człowiek na pewno pomoże!

Zima i mokro na dworze.
Leży śnieg. Czas się zatrzymał.
Siedzi na oknie ptaszyna.
Puk! Puk!
To ja, choć się lękam.
Przygnała mnie tu udręka.
Wysyp chociaż odrobinę.
Pomóż małym przetrwać zimę!



https://truml.com


print