cosik17


Znamię


Dał mi szczęście- o którym nawet nie śniłam

Dał mi chwile, o których zawsze marzyłam.

A potem odszedł- zostałam sama

I nie usłyszałam słowa pożegnania.

Szczęście stało się nieuleczalnym bólem

A chwile razem spędzone musiały zostać zapomniane.

Wspomnienie o Nim, kiedyś tak niezwykłe

Sprawiły, że moje życie stało się puste.

Mogłabym siedzieć całymi dniami

I myśleć o Nim całymi nocami.

Znamię- oto tyle pozostało z tej miłości

Nikt na pewno mi tego nie pozazdrości

Chciałabym, by odszedł z mej świadomości,

Żeby nie było już tylu łez bólu i złości.

Lecz znamię będzie o sobie przypominało

Chociaż nie będzie już tak bardzo bolało.

Może kiedyś jeszcze na mych ustach uśmiech zagości

I uwierzę może znów w potęgę miłości?



https://truml.com


print