Jacek Sojan


harpun


kiedy usta zsuwają się w dół
kręgosłupa
wargi odlatują trzepocąc
jak mewa
 
kotwicą rzuconą w głębinę
czekam na tsunami
w międzyczasie oswajam
rekiny i orki
 
sztorm który nadchodzi
oswaja mnie i ciebie
ze ślepym harpunem
 
nie wiem jeszcze dlaczego
poeci ten harpun
miłością nazwali



https://truml.com


drukuj