Poetry

umilam drogę powrotną
ze zmrożonego kręgu piekła
pod białe skrzydła
po horyzont
snujemy się smużką dymu

nic się nie martw
to tylko stare fotografie
albumy nie krzyczą
nie jęczą błagalnie o wodę

bóg większym mówił
nie poddawaj się
czasem piach w oczy
i oni szli uparcie
ja z nimi
on ze mną

możesz nie wierzyć
ale póki szliśmy
byliśmy kimś

aż do granic
potem ich rozstrzelano
z resztą


- - -
*w luźnym nawiązaniu do "Mojej Piosnki [II]" Cypriana K. Norwida