Poetry

księżyc sierpem niebo tnie na pół,
brudne ulice uciekają samochodom.
nie jest smutno,gdy za  rogiem wbijają nóż,
a uśmiechy dźwięczą próżnością.

uciekam, choć do błota
lgnie podeszwa.

chcę powietrza!

zapach fiołków znów rozedmie nozdrza.
w głowie przestrzeń.

nowy dzień i taki wers,
że mi wstyd...

29.01.2011