Poetry

W moim śnie,cudownym śnie
piękny mężczyzna wciąż na mnie patrzy
dzień ,noc ,wieczność
wyciąga do mnie
łagodne silne ramiona
oczy ma smutne,jakby całe życie tsknił,zamknięty w szklanej gablocie
niecierpliwi się,patrzy tak przez wiele lat,az paznokciami
zaczyna drapać i przecinać szkło
niestrudzony
krew na szybie i jego rękach
kiedy się przedrze ,ucałuję go
i oddam życie śmierci
bo śmierć to piękny
wysoki mężczyzna