Poetry

RENATA


older other poems newer

20 february 2011

burza samotności

tak to ja
bez twojego snu
mój ból,mój strach
mój żal,mój stres
jak fale bijace o brzeg
i zapłacze myśl niesiona wiatrem
i tylko wierzba przygłucha posłucha
i tylko wierzba cicha powzdycha
czy mam otworzyc usta kiedy krzyczę
czy zdusic w sobie cały ból i płacz
zapomniec ,zapomnieć
zapomnieć o tobie
prócz ciebie nic
nie istnieje
świat
stracił kolory barw
choć życie tli płomieniem się






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1