Poetry

RENATA


older other poems newer

9 april 2011

hipokryta

Gra,gra,gra swoja grę
wszystkich chce usunąć w cień
zakłada maski na swą twarz
zawsze dla ciebie uśmiech ma

Itylko ściany pustego pokoju
i cisza,i cisza brzmi w uszach
ja przecież ,ja przecież wyjśc muszę
żyć życiem innych nie swoim

to rola grana w teatrze życia
ja udaję ,ja hipokryta......






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1