Poetry

 
Na takiej ziemi rodzą się w bólach poeci.
Tadeusz Krzyński
 
dłonie sklejone ciastem
lniana koszula nasiąknęła olejkami to na pamięć
 dzieci trapionych szkarlatyną
kobiety chustami ocierają pot porywczych mężów
 
pod czujnym słońcem warzy się ser
żur okraszony słoniną podany na czas
na później kiełbasa
dojrzała w spiżarni
bo przyjdą z pola głodni
 
wieczorem kładąc wyżej spuchnięte stopy
pobłogosławią tęgie uda