Poetry

pietrus72


older other poems newer

21 may 2011

Scieżka radości

Jestem sobą



pełen nadziei



ruszam przez świat



nosząc serce Twe.



Przemierzając tyle chwil



spokojnym tempem



po drodze pytam się



gdzie ten bajkowy



las.



Kwiatami obsypię



Twój wrażliwy gest,



naturą zaskoczę Cię



złocistym smakiem.



Szaleję kochanym



tańcem,



wiatrem nocy



pocałuję Cię



tam gdzie różany



kwiat.






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1