Poetry

Marek Gajowniczek


older other poems newer

8 april 2020

Wieczerza

Wierzysz? - 
Nie dowierzasz?


Ostatnia Wieczerza - 
na czasów pamiątkę?
Koniec był początkiem 
i nadzieję budził.
Straży nie obudził 
przesuwany głaz.
Zatrzymał się czas. 
.
Dziś odrodził w nas zdarzeń symbolikę, 
jak test swym wynikiem - potrafi porazić! 
Telewizja radzi - nie wychodzić z grobu,
ale świat innego nie znalazł sposobu,
by ludzi przekonać, czyja jest korona...
a ziemskie Królestwo - Czyje będzie po nas?
.
Imperia w czasie Przeistoczenia
pragną zachować to, co się zmienia
i rozdzielają skarbiec pomału.
Dla pominiętych zostawią Całun.
.
Będzie Świadectwem po wieki wieków...
i budził będzie w każdym człowieku
chęć do świętości, wznosząc bez gości 
Kielich Goryczy swej samotności.
 






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1