Poetry

nie jes­tem Julią
mam 18 lat
żyję

złota je­sień płacze czerwienią
za ty­mi których znękała wędrówka
i których los był jak liść -
wtańczył się w mu­zykal­ny sen powietrza
prześci­gał wiatr
i ro­zed­rga­nym piruetem
spadł

nie jes­tem Julią
mam 18 lat
jem zapiekankę