Poetry

Pio


older other poems newer

9 april 2011

poczekalnia II (2006)


siedzimy razem spokojnie
w oczekiwaniu na Twoją kolej
pogodzeni ze statystyką
przysłuchując się międzygalaktycznym opowieściom
o uleczonych znajomych

nie dopuszczam nawet na chwilę
myśli że wszystko
nadaremno
po prostu jesteś i nie ma innej możliwości
nie istnieje świat w którym Ciebie nie ma

szpitalną autostradą
mkną w stronę umierania
nieznane modele pojazdów
wszystko jest obok
musi być było i będzie
bo jak inaczej zrozumieć
że w tym czarnym worku
jesteś właśnie Ty

mój początek i koniec
żadne tam dojrzewanie
ani dorosłość
po prostu tak jak wczoraj
nie zmieniło się nic

siedzimy razem spokojnie
jesteś przy mnie i opowiadasz
teraz jest nawet lepiej niż kiedyś
nie zajmujesz miejsca a jeszcze bardziej Jesteś
żyjesz
nawet tam pod moimi stopami






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1