Poetry

Ferdynand Głodzik


older other poems newer

19 november 2012

Wolne pionki


Po długiej bitwie na szachownicy,
gdy oddział wojska poległ strudzony;
wszyscy dowódcy i wojownicy,
a ocalały dwa wolne piony.
 
Zjaśniało niebo, odeszły chmury,
jeden z kompanów wyjął pół basa;
już nam niestraszne ciężkie figury,
teraz możemy zdrowo pohasać.
 
Żadne tchórzostwo się ich nie ima,
wypijmy stakan więc samogonu,
musimy zgodnie razem się trzymać,
by pion odchyleń nie miał od pionu.
 
Idźmy ochoczo do nowej ery,
wolność jest darem i ma swój urok,
pól teraz mamy sześćdziesiąt cztery,
każdy z nas będzie ciężką figurą.
 
Już poza nami jest dola harda,
niech brzmią fanfary, niech świeci słońce,
wreszcie możemy zdrowo się nagrać,
bośmy są piony samogrające!






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1