Poetry

Awatar


older other poems newer

22 december 2010

Krzywe lustra

W moim pokoju
czas odmierzają
chwiejące się puste wieszaki.

W ogrodzie świetlik
przysiadł wieczorem
na róży nie ściętej dla Ciebie.

W zachodzie słońca
jest czyjaś nadzieja
na wypełnianie nocy.

Z naszego księżyca 
pozostał fragment nowiu
bez cięciwy.

Krzywe lustra 
pospadały z choinki na dywan,
pod nią podłoga czysta
i miejsca przezroczyste.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1