26 june 2012
epitafium dla andrzeja
dla A.I.
martwo tu jest
rozsypały się płytki Mahjonga
i choćbyś rzucił wszystko
do czego jesteś przyrośnięty
odciął natrętne nadgarstki
to nie przywrócisz chaosu
nie tędy pełznie strumień
popatrz nie powiedziałbyś
że dlatego tyle w nas życia
ponieważ jakiś stan skupienia
niedożywionych pierwiastków
przekroczył alarmowe stężenie
aż piszczą wszystkie wymiary
inny byłbyś a nie ten tamten
żyły nie zawrócą krwi pod prąd
ze strachu przed stękającym sercem
nie zbuntują ciała ale mogą zniechęcać
aż po nieodległą martwość
twój wyraz twarzy ma potrójną premię
i miejscowy bonus od dobrych uczynków
tranzyt w bezpośrednie chmury
wielkie mecyje z limbo w tle
niech czeka ma cierpliwie czekać
niech tkwi skoro się nie da przełknąć