Poetry

RENATA


older other poems newer

4 november 2017

milczące groby

milczące groby
czas zadumy i cmentarze
poszukiwanie nieśmiertelności i wiary
tam poczucie snu wiecznego
i historii ludzkich trwających w bezczasie

myśli wracają do imion 
słowa słowami zdarte
a oni są już ziemią
nic nie chcą 
i odebrać im nic nie można
odeszli w nieznane
jak okruchy ze stołu pańskiego
i tylko stare fotografie
i tylko ktoś po nich zapłacze






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1