Poetry

RENATA


older other poems newer

7 september 2010

Motłoch i on

Wylewa się na wybrzuszone ulice
wielobarwny i hałaśliwy przeważnie
w samo południe
i tłucze się przesmykami wpadając
do kolorowych butików i kwiaciarni

Gdzieś pomiędzy krąży samotny
wypatrując jej oczu
wśród rozlazłych piranii
ubranych u Prady
ich spojrzenia kuszą i palą obietnicami

Mężczyzni lubieżnie oglądają sie
niejeden zjadłby ekstrawagancki posiłek konsumowany między udami
gdzieś w zaciszu,więc łowią..

a on wytrwale wyszukuje jej twarzy
pośród tysiąca masek
i gdy nadeszła zaśpiewała ziemia

i nic juz nie ma tylko
ich oczu blask ...nietykalni






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1