Poetry

odwiedzasz od czasu do czasu                                                
udając głupie życie, a może mądre  
zaglądasz w oczy z uśmiechem                                                      
szept wciskasz w zimne uszy                                                   
                                                                                                
odejdźmy! dopóki droga kamienista                                 
gdzie nikt kłamstwem nie opluje cie                                                
tu jako tryb możesz tylko czekać                                   
marzeń nie oddadzą ni straconych dni                                               
 
walczyć nie mogę, nie mam siły                                                
łudzę się licząc każdą chwile                                                         
przez pół, a nawet na ćwierć                                            
ale to i tak ułamek, a nie całość uczuć                                                       
 
dlatego daj mi szanse na następny świt
może przez noc zapomnę, i tak odejdę