Poetry

wśród ruin uczuć
stacza się ze wzgórz
pamieć chwil
 
Ty, tak kiedyś wspaniała
stałaś się już tylko
pomnikiem świadectwem
 
tego co przemineło
zatarło każdą myśl
już bez twarzy
 
stoimy naprzeciw wspomnień
zachwycamy się
tym co było
             a nie jest
             spójrz tylko ruiny
             tyle zostaje z marzeń i miłości