Ewa Bach, 5 june 2010
Zanurzony w szepczącej pianie,
czule struny srebrne stroisz,
łaskoczące opuszków igranie,
melodię ciała powoli unosisz
miodowym wypełniasz mnie kolorem.
Rozedrgana dotyku szelestem
wtapiam się w rytm tej melodii
naelektryzowana powietrzem
pełnym nut tej miłosnej rapsodii.
Dłońmi tańczysz w świecy migocie,
wargami zbierając z ust korale,
zatapiasz się w milczenia złocie,
przy westchnień mych chorale
cienistym wypełniasz mnie lazurem.
Pierścieniem sonet Twój oplatam,
gdy tętna rytm się w tango zmienia,
do nieba bram wysoko wzlatam,
z Tobą na dusze się zamieniam.
Wirując tym szalonym tempem,
melodia ciał-ekstazy taniec,
wypełniasz mnie cudownym ciepłem,
sperlone ciała jak nut łkanie
Ja Tobą a Ty mną Kochanie.
Napisany 2006.11.24
Ewa Bach, 5 june 2010
Kiedy noc się zakrada tysiącami kropel
uczuć słonych rozrzuconych w lustrzanym odbiciu
kilka słów gdy światło przygasa
pragnienie ciemności nagle chwyta
w rozpaczy objęcia czarne jak smoła
lepkie i śliskie jak czerń bezlitosne
przydeptuje światło rozsianych gwiazd
by zabić nienarodzone miłości
noc głucha i ślepa jak głaz
bez tchnienia bez ciepła bez łez
gdy zniknie wynurzając słońce z cienia
pozostawia za sobą tylko okruchy szkła.
Napisany 2006.02.17
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade