Poetry

gabrysia cabaj


older other poems newer

9 april 2013

Odsiebność

Czasem można pisać sobą - bierze się od-
powiedzialność,
płyn do czyszczenia; spoglądając
za okno (za słowo)

- machając papierowym ręcznikiem
do połysku - zastygać, zadumywać się?

Fasadowy smutek przybliża do Stwórcy.
Radość, jako element natury, osobisty, od-

głębny chichot, zamieszanie wyobraźni,
która się zderza
z modnym uczłowieczaniem zła. W świecie
równoległym

można być od się,
jak byt niepowtarzalny, podobny

tylko do siebie, rozumiesz?


.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1