Poetry

gabrysia cabaj


older other poems newer

14 may 2016

Ziarno

Jesteś pierwszą kobietą, z której wypadło dziecko. 
Jeszcze nie było ognia, wędrowałaś więc 
w poszukiwaniu pokarmu - od wody 
do wody. 
Ta kobieta sprzed dziesięciu tysięcy lat,
zbierająca na pustyni kamienie, 
układająca je w mały krąg - to byłaś ty. 
Nie zjadła wszystkich nasion - jedno tam ukryła, w ziemi. 
Nie znając określenia, co z tego wyrośnie, odchodziła 
i wracała - 'dniów' dużo minęło. 
Na pierwszych kamieniach położyła następne, 
aż długo spadała woda. 
Wtedy zobaczyła, co miała ledwie w wyobraźni; 
i powiedziałaś: rośnie(...)


.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1