Poetry

gabrysia cabaj


older other poems newer

28 december 2011

Piętno

zawiłe życie bolesny upadek

dziś po to są żeby je rozbierać
na części: żelazo do żelaza
aluminium miedź i styki ze srebra

dodatkowo kable wmontowane w system

ostatnia ich droga jest początkiem
jeszcze nie wiadomo czego
bo ludzka myśl nie - boska
decyduje o formie i nazwie

nie jęczą jak człowiek
nie krwawią

pod naporem młota kluczy
szlifierki kątowej sypie się
rdza i lecą iskry

doprawdy -
kupa złomu z tych biednych
spawarek

.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1