Poetry

Krzysztof Piątek


older other poems newer

26 january 2011

Moja muzo

Każdego dnia sięgam gwiazd,
przy aprobacie niebios, ludzi obok.
Każdego dnia rzeka łez, potężna,
szczęście leje się, silniej niż Niagara.
Spoglądając w dół na pagórki życia,
chmury zakryły złe wspomnienia.
Każdy kwiatek dziś czyni mnie,
szczęśliwym z tego co mam,
każdy promyk wstającego słońca,
wypełnia moje serce, chroni moją duszę.

Dałaś mi to Ty, muzo, królowo losu.
Trzymasz mój świat, wygładziłaś go,
pokazałaś drogę ku jasności,
szczęścia potoki i drogi na górskie szczyty.
Miłości jedyny obraz. Jedyny prawdziwy.
Już nie ma zła.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1