Poetry

każda ulica tego miasta jest kroplą mojej krwi
mapa poszatkowana siatką wspomnień
rzeka komin elektrociepłowni parki
ale już serce nie drży nie czuje nie opłakuje
zobojętniałe na ołów rzeki stare adresy i twarze
czasami tylko kiedy jest późny wieczór
od brzegów Odry słyszę tamten krzyk ptaków
oraz twój szept który jest tak cichy
że nie pamiętam co mi powiedziałaś na końcu