Poetry

nigdy rano nie wiem
co mi dzień przyniesie
promień słońca wita
jest ze mną od rana
by w złotej godzinie
świat zmienić w piękniejszy
w jego blasku zieleń
cień ma granatowy
leży pod stopami
prawie nieruchomo
łany zbóż kołysze
i roznosi zapach
tegorocznych plonów

VI/2023/T.Tmys/eliteraci.pl