Daniel Wiesiołek, 7 march 2011
Niech zawieje wiatr!
Chcę umrzeć bez mego kochanka.
Drogę oświetli światło kaganka.
Drogę do grobu.
Niech usłyszę głos!
Chcę na tchnięta nim być, słyszeć go.
Nie ważny jest trzos...
Niech zagrzmi Twój grom!
Chcę zginąć w blasku płomieni,
Wśród gasnącej dębu zieleni.
Miłości - Kurhan
Częstochowa, 16.04.'09 r.
Daniel Wiesiołek, 7 march 2011
Na skrzydłach Ikara ku słońcu płynę.
Pióro w strzępach, pikuje i ginę.
Plusk! Otwiera toń barwy atramentu,
słowo mrze w odmęcie, odmętu
myśli człowieczej i pychy poety...
Nic już nie istnieje i to niestety.
Częstochowa, 08.10.'09 r.
Daniel Wiesiołek, 7 march 2011
Życie - teatr, role rozdane.
Każdy człowiek gra, bo grać musi
I wszystkie bilety sprzedane.
Życie - pokaz, role rozdane.
Myśli i maski przyodziane.
Scena hipokryzji nas kusi.
Życie - teatr kłamstwa rozdane.
Człowiek kłamie, bo kłamać musi.
Częstochowa, 27.07.'09 r.
Daniel Wiesiołek, 5 march 2011
Z piorunem w ręku i kielichem
chwalmy miłość i Erato.
Lej wino, lej szczęście Bachusie!
póki życia nadto.
Częstochowa, 27.10.'10 r.
Daniel Wiesiołek, 5 march 2011
Taki wiersz, nie wiersz...
Chciałbym cofnąć czas - nie mogę...
Chciałbym przeprosić - nie potrafię...
Chciałbym wiedzieć - nie wiem...
Chciałbym zginąć - tchórzę...
Powiedz co mogę zrobić byś była szczęśliwa? Być Twój?
Zniknąć z Twojego życia?
Samotność, którą czuje jest dla mnie najwyższą karą. Chcę umrzeć, bo bez Twego uśmiech życie nie jest życiem.
Jestem...[??] Sama oceń.
Częstochowa, 26.02.'11 r
Daniel Wiesiołek, 5 march 2011
Czarny kwiat róży,
tylko demon bez serca
na niego zasłuży.
Czarny pąk - zdzierca.
Czarny kwiat róży.
Nie znajdę w głuszy
Szczęścia ni muzy,
Brak weny duszę osuszy!
Czarny kwiat róży,
stalowe czerni kolce.
Na korzeniach mgła się kurzy.
Śmiercią wszystko tchnące.
Częstochowa, xx.05.'08 r.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade