Poetry

Marek Gajowniczek


older other poems newer

26 april 2013

Taki ładny dzień...

Taki ładny dzień.
Przez zieleni cień
prześwituje błękit nieba.

Taki ładny dzień.
Fala nagłych drżeń
przeszła pokład. Jak się nie bać?

Taki ładny dzień.
Sterczy brzozy pień.
Nawet ptak tu nie zaśpiewa.

Taki ładny dzień.
Świecie osąd zmień.
Nie daj pamięci pogrzebać.

Tyle długich lat.
Milczał tutaj świat.
Przylecieli nad tę ziemię.

Straciliśmy kwiat.
Minie czasu szmat.
Nakazano znów milczenie.

Taki ładny dzień.
Nad zieleni cień
Napływają ciemne chmury.

Taki ładny dzień.
Falą serca drżeń
Oczy wznosimy do góry.

Taki ładny dzień.
Sterczy brzozy pień.
Nawet ptak tu nie zaśpiewa.

Taki ładny dzień.
Świecie osąd zmień.
Nie daj pamięci pogrzebać.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1