Poetry

Jest tyle panienek uroczych.
Zjeżdżają z czterech świata stron.
Zachodzą w głowę. Kłują w oczy
i zakłócają serca ton.
 
Jest tyle dziewcząt dookoła,
co niekoniecznie lubią brąz.
Wzrok się wyrywa. Dusza woła,
a stare serce rusza w pląs.
 
Serce!
Czemuś ty takie nieporadne?
Serce!
Z takim kaleką trudno żyć!
Serce!
To już przestaje być zabawne...
Cholera! Serce!
Po ludzku zacznij wreszcie bić!