26 october 2011
wiersz niebanalny
wiersz niebanalny
wyrwane konteksty na tyłach wroga
grzmią absurdalną ciszą
zaprawione przydawki w nawiasów pożogach
nieugięte nie widzą nie słyszą
wirują groteskowe śmiechy paraboli
po okręgach w te i z powrotem
wyświniona u koryta rycyną nie boli
choć nie wie co będzie czym będzie potem
skrwawiony zewłok wyrasta
na przekór prawom i wbrew logice
zimnych ogni zniczem po mogiłach szasta
wystrzelony trygonem na szpicę