Poetry

Paweł Szkołut


older other poems newer

17 december 2019

Cisza II

Cisza
jak biały nieskończony ocean
od pierwszej chwili stworzenia
z pierwotnego chaosu.
 
Pierwsza nuta istnienia
i jedyna melodia milczenia
przenikająca wszystkie atomy,
głębia najgłębsza wciśnięta w pąki kwiatów.
 
Cisza
nieskończone tło dla muzyki
i wymawianych słów,
pramatka dla wszystkich dźwięków,        
brzmień i odgłosów tego świata,
– dla szumu fal rozkołysanych mórz,
dla kocich medytacji i pomruków.
 
Wszechobecna jak pozagalaktyczne
promieniowanie kosmicznego tła.
 
Cisza
siostra wieczności,
zasada dla harmonii Wszechświata.
 
Bezgłos śmierci,
milczenie Nieba,
pierwsza i ostatnia.
 
Czysta forma.
Pełnia Słowa,
w której mieszka Bóg.
 
Cisza
– miej ją w sobie
 
 
                                             1983/2018






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1