Poetry

LUCJA


older other poems newer

21 april 2013

świetliki

szarość Twego pokoju
rozświetliłam
promieniami nadziei

mój choć przytulny
z grobowcem się kojarzy
jestem tylko ja i on

w samotności zdarzeń

coś było, mineło
nie wróci już więcej
iskierka nadziei zgasła

pozostało obojętne serce






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1