Poetry

LUCJA


older other poems newer

3 june 2011

Fakir

jak on na gwożdziach siedzę
       bólu fizycznego nie czuję

       me ciało jak pod narkozą
       słucha myśli, które je unoszą
       wysoko w lepsze światy...
       to tylko ułuda

       świat jest bogaty w marzenia
       które się nie spełniają
       nagle ostre ukłucie
       opadam w świat realu

       Nikt nie wie co teraz czuję
       wciąż życie mnie dołuje






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1