Diary

przystanek
na którym wsiadłam tamtego dnia do autobusu
już nie istnieje
posadzili drzewo przez rok urosło tak bardzo
przypisują mu starość a przecież widzę
korę ma miękką i liście płoche

chciałabym mieć jego pewność
że się nie zgubię nie odejdę

stoi też ławka
kto ustawia puste ławki pod drzewem
zresztą wszystko jedno
i tak jest nam nie po drodze