Prose

Ostatnimi czasy podczytuję sobie artykuły o Internecie. A - by było śmieszniej -  są one umieszczane… w Internecie właśnie. Na temat tego wynalazku wypowiadają się ludzie  rozmaitych profesji. Począwszy od parudniowych znawców problemu, skończywszy zaś na starych wygach z naukowymi tytułami. Zazwyczaj są one tak mądre i naszpikowane fachowymi terminami, że człowiek nie bardzo oblatany w cybersprawach powinien milczeć jak śnięta ryba.

Jeden z artykułów przykuł mnie do ekranu na dłużej, ponieważ dotyczył katastroficznych rozważań o przyszłości telewizji.  Wedle słów autora, telewizja w wydaniu państwowym poczyna   dogorywać. Dzieje się to z powodu konkurencji. Jako, że szary obywatel ma tyle medialnych atrakcji do wyboru, że nie musi być uwieszony  przy jednym nośniku.

Krótko mówiąc: nie chcesz, brachu, być manipulowany przez TVP? Masz dosyć Polsatu? Wyłażą ci bokiem spreparowane, upolitycznione komentarze TVN? Jest na to rada: kiń do diabła ten upadający interes i zdaj się na Internet, korzystaj z Jou Tube i wejdź w Google, a dostąpisz wybawienia! 

Lecz niestety, stwierdzam ze smutkiem, iż zdarzyło mi się przeczytać "wredny" komentarz i cały radosny nastrój trafił szlag. Bo inny uczony wykazał niezbicie, że jakiekolwiek informacje transmitowane są przecież przez serwer, a serwer ma właściciela i to od niego zależy, jakie dotrą do użytkownika.

Załóżmy, że właściciel jest uczciwy ma kaprys być prawdomówny. Ale możemy też założyć, że ma interes w mówieniu prawdy "drugiej świeżości". Albo babuli taką prawdę, za jaką otrzyma więcej pieniędzy. Lub że popadnie w depresję i sprzeda Chińczykom prawo do uczciwego przepływu aktualności? I wtedy siedzi w mózgu każdego z nas.

Oczywiście, należy zapoznawać się z wieloma źródłami i na tej podstawie uzyskać wypośrodkowany pogląd. Przeczytać, obejrzeć, przyswoić setki opinii na każdy temat i  w ten sposób otrzymać względnie obiektywne pojęcie o wydarzeniu. Lecz jest to żółwia metoda szybkiego poznawania rzeczywistości.    

PS. mamy teraz wolność  od logiki i pozorną demokrację, co oznacza że każdy może zabrać głos i każdy może nie mieć racji.