krystyna89, 12 june 2011
w samotnym przygnębieniu
tonąc
zmniejszony przez nędzę
utykasz
z czarnym wieńcem
wiatru
na głowie
płycizną nieszczęścia
się karmisz
duch twój nieulękły
aniołem się staje
bo będąc żebrakiem jesteś
nie do osiągnięcia
krystyna89, 29 may 2011
autor: Krystyna W.
Bugajczyk.
Cudem jest wszystko
cudem jest wszystko gdy z miłością idziesz,
kiedy kamieniem się serce nie stanie
kiedy duszy od smutku zbolałej nie miniesz
w wietrze jęczącym usłyszysz wołanie.
gdy ogród swych uczuć otworzysz szlachetny
ogniem zabłysną wyblakłe źrenice.
cnoty odwieczne w sad żyzny rzucisz
jutrzenką zobaczysz winnice.
A kiedy w tłum ruchomych cieni
wpleciesz swą myśl nieskalaną
słowa gorące jak płomienie
rozpalą w tłumie miłość całą.
krystyna89, 28 may 2011
autor: Krystyna W. Bugajczyk.
Przyjaźń…
Bo przyjaźń, mój drogi, to ciągłe jest trwanie,
nieskończona troska , jak rozległe morze.
spokojnej oazy, wspólne budowanie
nad którą poranne zawsze wstają zorze..
Bo przyjaźń mój drogi, to ciągłe wspieranie
mocne , otwarte ramiona, jak szerokie wrota.
dla spełnienia marzeń, wspólne w nich wytrwanie
z uśmiechniętą twarzą , dusza szczerozłota.
w przyjaźni wciąż razem, idziemy w nieznane
na krawędzi myśli, zawsze jest czekanie.
na krawędzi życia, wieczne piękne trwanie,
w każdej trudnej chwili, wspólne pojednanie.
krystyna89, 28 may 2011
autor: Krystyna W. Bugajczyk
Dzień się uśmiecha ponętnie
słońce złote stoi na straży
we mnie wciąż smutek namiętny
serce me krwawi i parzy.
zraniłam ciebie niechcący
zapomnij, wybacz mi proszę
niechaj ten smutek palący
moje oblicze opuści.
modlę się cicho w ukryciu
anioł mój stoi na straży
Ciebie jednego miałam w swym życiu
szczęście mi jedno się marzy.
zapomnij wybacz mi proszę,
cień mnie posępny otacza
serce ci w darze przynoszę
Ono cierpiące rozpacza.
wybacz mi proszę jedyny
że czasem przyszło mi zbłądzić
wiem, że wybaczysz mi winy
w miłości nie godnie się sądzić.
krystyna89, 27 may 2011
Za późno…
która to już noc, i dzień który.
przecież już minęły całe wieki.
ja wciąż czekam i patrzę na zegar
wspomnieniami migoczą powieki.
za oknem świat zszarzał i zbladł.
zamiast mnie… kobieta zmęczona.
chociaż na listy, cierpliwie czekam.
zamyka się za mną czasu zasłona.
a jak kiedyś nieoczekiwanie,
los pozwoli ci do mnie przyjść
i jak zawsze, nic się nie stanie.
tylko rzeknę w myślach za późno Kochanie!!!
autor: Krystyna W. Bugajczyk.
krystyna89, 24 may 2011
UWIERZYŁAŚ
Uwikłana w codzienność
uwierzyłaś
czujesz słone
palące łzy
ciężką
zbolałą
tęsknotę
jak kamienie zamilkły
sny
smutek w sercu pod pręgierzem
się wije
tyko maile, pachną
jak bzy
Patrz, zebrałaś tylko
gwiezdny pył
ktoś ci przyniósł wyblakłą
od uczuć
magnolię
cierpko –gorzkie się stały
dni
dziś zapalasz w swym sercu
pochodnię
by ten pogrzeb zakończyć
godnie.
krystyna89, 24 may 2011
Twoje słowa
kwiaty prawdy
ręce Twoje
czułości morze
Oczy pełne
miłości
jak jutrzenki jasnej zorze
w sercu Twoim
dobroci kryje się perła
a Ty Matko
mówisz
że jesteś niedzisiejsza
krystyna89, 24 may 2011
autor: Krystyna W. Bugajczyk.
A Ty Matko…
Na kawałki swe serce dzieliłaś,
by mnie tyko nakarmić dobrocią .
najpiękniejsze sny ze mną śniłaś,
los wiódł zawsze drogą szeroką.
Nikt nigdy, tak namnie nie czekał
nigdy więcej, takiej troski nie czułam
Twój wzrok mi duszę miłością oblekał
kiedy życiem jak jadem się strułam.
Myślisz pewnie ze chciałam zbyt wiele
że tej troski było zbyt mało
różą nigdy się życie nie ściele
a Ty Matko, zawsze dajesz , tak wiele.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade