Poetry

przemubik


older other poems newer

7 june 2011

wspaniała furiatka obsmarowuje

ona wspaniała i doskonała, tak wywijała aż skwintowała
ona cudowna myśli, że w spodniach mieści się sekret może i można ,że
dzisiaj pada na kolana i mówi "Boże cóż ja uczyniłam co ja zrobiłam! 
to ja zrobiłam przesadną minę dzisiaj wieczorem upiłam się winem teraz pijana okrótnie nie chce pomyśleć gdy mi już stuknie
trzydziestka, czterdziestka potem już starość"
widzisz kochana niedoskonałość
może się stoczysz na same dno, a może stwierdzisz winny jest on
albo wybaczysz winy bliźniemu blizny pochowasz i krzyniesz - czemu
,nie jesteś lepsza ode mnie furiatko nie jesteś gorsza
więc ja od tak szmatką przecieram sobie buciki nowe idę ku ludziom pije twe zdrowie






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1