Mada44, 20 september 2021
Obłudo, czego ty nie zrobisz,
By osiągnąć cel.
Nie liczysz się z uczuciami innych.
Ważne, że osiągniesz to co chcesz.
Powiedz, czy jesteś szczęśliwa?
Jaki smak zwycięstwa Twojego?
Czy potrafisz zajrzeć
Do sumienia swego?
Czy może całkowicie wyzuta jesteś
Z wszelkich skrupułów?
Za nic nie masz czyiś uczuć.
Za nic nie masz łez bólu.
Obyś zniknęła w swej podłości schowana
Na zawsze zapomniana.
Mada44, 18 september 2021
Już nie ufają sobie samym.
Już nie ufają podszeptom racji.
Gdzie ich wiara się podziała?
Zniknęła wraz z cywilizacją.
Ich otwarte serca zamknęły się
W nowoczesnych schematach.
Głusi na przyzwoitość
Brną do celu, nie patrzą.
Przy pełnych portfelach,
Przy zdobytej władzy,
Pustka w życie im się wkrada.
Co po sobie pozostawią?
Złe wspomnienia i pogardę.
Czy takie życie jest coś warte?
Mada44, 18 september 2021
Czemu przez życie nie umiemy iść,
Bez złych wspomnień.
Następny dzień witać na nowo,
Co złe zostawić za sobą.
Czemu w nas przeszłość tkwi
I dręczy bez umiaru.
Czemu, ach czemu?
Pytań tak wiele.
Więc uczmy się zostawiać smutki za sobą.
Witać każdy dzień na nowo.
Radujmy się każdą chwilą.
Spijajmy nektar miłości.
A żyć będziemy w ciągłej radości.
Mada44, 18 september 2021
Moje marzenia są jak mgła,
Która rozwiewa się
Nad moczarami złudzeń.
A ja za nimi gnam,
Chcąc chwycić nieuchwytne.
Niespełnione,
Zbyt wymarzone.
Chcę chwycić je w dłoń,
Zatrzymać na dłużej,
By kształty nabrały realne,
By zostały spełnione,
By zostały na zawsze.
Mada44, 18 september 2021
Mam nadzieję, że zrozumiem
Co dzieje się z naszym życiem,
Że nie stać nas, by rozmawiać ze sobą.
Mam nadzieję, że przyjdą takie chwile,
Które pozwolą otworzyć nasze serca.
W szczerości zwrócić się ku sobie.
Mam nadzieję, że przyjdzie taki dzień,
Który pozwoli nam otworzyć się do zwierzeń.
W szczerości swej wszystko powiedzieć.
Mam nadzieję, że czas pozwoli nam
Odrobić stracone chwile, zgubione radości.
Pozwoli żyć tylko w miłości.
Mada44, 18 september 2021
Leżę wśród zieleni,
Wśród kwiecia na łące,
Odurzona zapachem,
Otulona ciepłym słońcem.
Wszystkie troski, gdzieś zniknęły,
Wszystkie smutki uleciały,
A ja rozmarzona
Trwam w tym błogostanie.
Chciałoby się tak leżeć
Do końca wieczności,
O niczym nie myśleć,
O nic się nie troszczyć.
A tu deszczyk nagle
Przypomniał mi gdzie jestem.
Rozwiał me marzenia
Mówiąc do mnie szeptem.
Czas się obudzić.
Mada44, 17 september 2021
Chcę pewności, że jutro nadejdzie.
Nie zniknie, to co ważne.
Na lepsze odmieni.
Chcę pewności, że zawsze będę
Wśród ludzi prawych.
W miejscach wspaniałych.
Chcę pewności, że jutro da mi
Spokojnie tworzyć,
Z ufnością w przyszłość patrzeć.
Mada44, 17 september 2021
Choć to uczucie tak wiele bólu sprawiło,
Z letargu wyzwoliło.
Zburzyło ogromny mur,
Za którym schowałam swój ból.
Nie czułam smutku, ani radości.
Nieznane mi było uczucie miłości.
Nie istniałam.
Dobrze mi z tym było.
Tak mi się zdawało.
Teraz już wiem.
Żyłam jak bezwonny kwiat,
Jak woda, która ujścia nie ma.
Jak wiatr uwięziony w czeluści.
Znów czuję, że żyję.
Nie boję się już bólu,
Na pewno nie zbuduję muru.
Nie ucieknę przed cierpieniem.
Teraz już wiem,
By radość docenić,
Cierpienie trzeba przeżyć.
Mada44, 17 september 2021
Czemu wciąż uciekasz?
Gnasz przez życie nie patrząc.
Może zatrzymać się warto.
Warto spojrzeć i pomyśleć,
Czemu tak się stało?
Czemu służyć to miało?
Nie ma w życiu przypadków,
Wszystko ma swój cel.
Ma czegoś nas nauczyć,
By zrozumieć, co w życiu ważne jest.
Czyż nie jesteśmy tutaj po to,
By myśli zmieniać w złoto,
By rozwijać nasze dusze.
Dążyć do doskonałości.
Iść ku wyższym celom,
By nasze istnienie
Miało sensu wiele.
Mada44, 16 september 2021
Czarny jak węgielek,
Malutki jak kłębuszek.
Kiedy głaszczę twe futerko,
Mruczysz tak słodziutko.
Wystawiasz języczek
Liżąc moje dłonie.
Przytulam ciebie
Jeszcze mocniej.
Mój kotku malutki,
Żebyś ty wiedział
Ile radości mi dajesz.
Spokoju, którego tak pragnę.
Poetry
Prose
Photography
Graphics
Video poems
Postcards
Diary
Books
Handmade
