Poetry

Anna Maria Magdalena


older other poems newer

3 february 2012

życie daje popalić i drugą szansę też dostaniesz

Atakuje każdą tkankę mięśni i kości
 ból i strach gotują krew
ciśnienie czaszką dmie
jak halny w górach urywa...
chwytasz brzytwę, ostatnią z szans
zamiast ciepłego obiadu truciznę w żyły wpuszczają
nawet już H2O nie smakuje jak dawniej
teraz kiedy już znasz cenę życia w ułamku chwili
możesz stracić wszystko
nie!
małymi łyczkami spijaj nadzieję
jestem
chciałam zabrać choć część twojego cierpienia
nie ma odeszło to zło
już wyrośliśmy z piaskownicy
teraz mamy wspólną pracę bracie
i nie zabierasz mi już lalek :)






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1