Poetry

Anna Maria Magdalena


older other poems newer

23 june 2012

taka karma

palą  na duszy odartej ze złudzeń
porzucone cnoty utopionych marzeń
odchodzę z niczym zostawiając wiano
sprawiasz ból a życie rani mnie
nic nie jest tym czym było dla nas
nas nie ma
pustka wypełniona żalem
kiedy płaczę dusza oddycha
to nic że oczy płoną i krwią spływają...






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1