Poetry

Anna Maria Magdalena


older other poems newer

24 november 2011

to nie takie proste

Przyjacielu ty zawsze ze mną trwasz
tam gdzieś daleko jest twój dom
do mojego wchodzisz jak pan
potrafisz moje łzy zamienić w pusty śmiech
nie wiem czemu tak zawsze jest

dziwne historie spotkały nas
razem  wylanych  morze łez
uśmiechów bez wstydu rzuconych w świat
czytam twe listy, nie rozumem nic
wystarczy że mam twoje słowa

tego nie zabierze nikt.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1