Poetry

Anna Maria Magdalena


older other poems newer

29 november 2011

zagubionym w czasie i akcji

Przerażona własną myślą
przenikają mnie słowa twoje
moje i  ostatnich liści
regułą życia, milczenia
nuty ze starego fortepianu
uleciały martwą struną
suną się suną
nowe marzenia, ściętej głowy
skazańca za miłość do...
nie kazał nikt płakać, płakali
wymuszonymi fałszem łzami
miłość umarła
tylko gdzie ta głowa.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1