Poetry

nie da się przeskoczyć
progi za wysokie
spojrzeć prosto w oczy
łzy lecą potokiem

noc podszyta strachem
na jawie koszmary
za jednym zamachem
nieszczęścia do pary

dwoję się i troję
już nic nie pomaga
marzę o spokoju
to piecze jak zgaga

od środka wypala
niszczy jak zaraza
choć bardzo się staram
to się częściej zdarza

L.Mróz-Cieślik