5 september 2012
rozmowa
dlaczego poezjo
śmiejesz się ze mnie
przecież kocham
wplatam róże
w własne wiersze
oj kobieto trochę
więcej zaufania
żeby tworzyć
trzeba poczuć
moc dawania
ach poezjo czemu
jestem niecierpliwa
pragnę pisać
a gdzie indziej
gościem bywać
daj mi wenę by
głęboko i tak celnie
srebrnym grotem
przebijała
moje serce