Poetry

kama


older other poems newer

18 april 2013

nie dziw się księżycu

pobiegnę nocą
pod gwiaździste niebo
przywołam krzykiem
spadające gwiazdy

leżąc bezwolnie
na nie swojej ziemi
resztkę mych myśli
zamienię w marzenia

księżycu miły
nie dziw się kobiecie
niezwykły i daleki
ty zrozumiesz wszystko






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1