Poetry

Natalia23


older other poems newer

2 july 2012

Dla Niego

Siedząc tak wśród tych promieni słonecznych
Myślę o Tobie i wciąż zadaje sobie pytanie dlaczego?
Dlaczego kiedy razem dosięgliśmy gwiazd
Tak boleśnie upaść musieliśmy?
Coż za siła fatalna nie pozwoliła nam upajać się bliskością nieba?
Napełniać miłością, świeżością pocałunków i ciepłem naszych ciał..
Kiedy byłeś blisko, ziemię miałam całą u stóp
Gdy Cię zabrakło stanełam na krawędzi urwiska..
Zastanawiam się czy zrobić krok do przodu, który będzie tym ostatnim
Czy cofnąć się parę chwil i pocałunków, wspólnych wieczorów i żyć jakby Ciebie nigdy nie było?






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1