Poetry

AMAZONKA


older other poems newer

6 november 2012

Batalia o śmierć mimo życia.

Bój się Boga 
tak matka mawiała gdy nocą
chciałam popatrzeć na swoje słońce
a z ust jej wypełzły węże
niczym jadem zatrute słowa
odbierając wszelkie marzenia
 
Siedząc pod niebem
wciąż pamiętam świat wykreowany na twój obraz
to jak na linie taniec
śmiejąc się spadam
kiedyś już prawie nie żyłam
zacierając ślady bałaś się zrozumieć ....
 
,,Wróciłam do Ciebie jak sen
po cichu
przybyłam po śmierć''.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1