Poetry

szybcia


older other poems newer

1 march 2014

to takie ludzkie

 
systematycznie dorzucała beta blokery 
po jednej 
do pudełka w kształcie serca 
gdy całą garść popije słodką cherry 
znowu zajaśnieje w oczach tęcza 
upita w sztok bólu nie poczuje 
pewnie ni jednej łzy nie uroni 
w tle SDM śpiewa Stachurę 
i już cicho 
już dobrze 
już się się broni 

a ja ? 

myślę że też tak bym chciała 
wyparować jak eter 
poddać się i uciec 
wyjść i położyć się obok swego ciała 
bezsilność i rezygnacja 
to takie ludzkie 
tylko po co przyspieszać co nieuniknione 
życia i tak niewiele 
w tych chudych ramionach 
twarz ze wstydu schowałam w dłonie 
spojrzałam na krzyż 

po coś Ty Jezu za nas na nim skonał?






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1