Poetry

kosid


older other poems newer

23 february 2012

Zapominamy kim jesteśmy

Jak ludzie robią swoją własną historię
Wiedząc, ze jesteśmy przykuci i związani
Wszystkimi tradycjami przeszłości zmarłych pokoleń.
Warto więc podnieść ten gorzki kieliszek który do Nas dociera
Kiedy patrzę w twoje oczy,
Widzę to przecież
Wiem, że wierze w prawdę.
Staram się kierować prawdą
Choć wątpię w to
Ta prawda daje mi więcej do udowodnienia.

Czy istnieje jakiś ukryty uśmiech w obrębie twarzy
Kiedy spotkaliśmy sie zeszłej zimy?
Nasza przeszłość wciąż unosi się nad nami
Istniejemy w tej historii
Zapytanie i wiedza nabyte przez doświadczenia

Jesteś ściganą królową niekoronowaną.
Samochody zderzają się z końmi, jak zwykłe narzędzia cywilizacji.

Zapominamy kim jesteśmy.






Report this item

 


Terms of use | Privacy policy

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1